Friday, December 7, 2007
Malaysia's HINDRAF gets international support in the fight for defending Hindu civil rights
Report by Saravanan Muthiah on an interview with HINDRAF leader Waytha Murthy (Pronounced: Veda Murthy)Dec. 7, 2007
மலேசியாவில் என்ன நடக்கிறது? இந்து உரிமை நடவடிக்கை குழு தலைவர் வேதமூர்த்தி பேட்டி
4-12-2007 சென்னை பிரஸ் கிளப்பிலும் அதன் பிறகு இந்து முன்னணி நிறுவன அமைப்பாளர் இராம.கோபாலன் அவர்களுடனான சந்திப்பின்போதும் மலேசிய இந்து உரிமை நடவடிக்கை குழு தலைவர் திரு.வேதமூர்த்தி மலேசியாவின் இன்றைய நிலை பற்றி கூறியவற்றின் சுருக்கம்:
150 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு தேயிலைத் தோட்டங்களை அமைப்பதற்காக தமிழகத்தில் இருந்து பல்லாயிரம் தமிழர்கள் பிரிட்டிஷ்காரர்களால் இலங்கைக்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டனர். அப்படிச் சென்ற தமிழர்கள் அடர்ந்த கருவேல மரக்காடுகளை தேயிலைத் தோட்டங்களாக மாற்றினார்கள். தேயிலை உற்பத்தியில் இலங்கைக்கு மிகப்பெரிய இடத்தைப் பெற்றுத் தந்தார்கள். கிட்டத்தட்ட அதே காலகட்டத்தில் மலேசியாவிற்கும் பல்லாயிரக்கணக்கில் தமிழர்கள் பிரிட்டிஷ்காரர்களால் அழைத்துச் செல்லப்பட்டனர். அவர்கள் ரப்பர் தோட்டங்களை உருவாக்கி மலேசியாவின் பொருளாதாரத்தை உயர்த்தினார்கள்.
மலேசியாவில் தோட்டங்களில் குடியேறிய தமிழர்கள் தங்கள் குல தெய்வங்களான மாரியம்மன், காளியம்மன், கருப்பண்ணசாமி, முனியாண்டி, சுடலையாண்டி, முருகன் என்று பல கோயில்களைக் கட்டி வழிபட்டு வந்தனர். நான்கு தலைமுறைகளாக அந்த ஆலயங்கள் அங்குள்ள இந்துக்களின் வாழ்வோடு இரண்டறக் கலந்துவிட்டன. 150 ஆண்டுகள் ஆனாலும்கூட தமிழர்களை முஸ்லிம்களின் பிடியில் உள்ள மலேசிய அரசு இரண்டாம்தர குடிமக்களாகவே நடத்தி வருகிறது. மலேசியாவின் மொத்த மக்கள் தொகை இரண்டே முக்கால் கோடி. இதில் தமிழர்களின் எண்ணிக்கை 20 லட்சம்.
பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின்போது சீனர்களும், முஸ்லிம்களும் செல்வாக்கோடு இருந்தனர். வியபாரம் முழுக்க முழுக்க அவர்கள் கையிலேயே இருந்தது. 1957ல் மலேசியாவிற்கு சுதந்திரம் கிடைத்தது. சுதந்திரத்திற்கு பிறகு அமைந்த மலேசிய அரசு `மண்ணின் மைந்தர்' கொள்கையை கடைபிடித்து வருகிறது. முஸ்லிம்களுக்கும், சீனர்களுக்கும் சலுகைகள் குவிந்தன. கல்வி, அரசு வேலைகள், வங்கி கடன்கள், அரசு கான்டிராக்ட்கள் என்று அனைத்திலும் முஸ்லிம்களுக்கும், மலாய்காரர்களுக்குமே முன்னுரிமை. வீடு கட்டி விற்கும் ரியல் எஸ்டேட் நிறுவனம்கூட முஸ்லிம்களைவிட தமிழர்களுக்கு அதிக விலைக்குதான் விற்கிறார்கள். ஓர் இந்து தொழில் தொடங்க வேண்டுமானால் யாராவது ஒரு முஸ்லிம் அல்லது மலாய்காரரோடு கூட்டு சேர்ந்துதான் ஆரம்பிக்க முடியும். இதனால் ஒரு முஸ்லிம் அல்லது மலாய் ஒரு பைசா முதலீடு செய்யாமல் இந்துக்களுடன் கூட்டு சேர்ந்து லாபத்தில் சரிபாதி பங்கு போட்டுக் கொள்கிறார்கள். முஸ்லிம்கள் மற்றும் மலாய் குழந்தைகள் படிக்கும் பள்ளிகளுக்கு அரசு அதிக நிதி ஒதுக்குகிறது. ஆனால் இந்து குழந்தைகள் படிக்கும் பள்ளிகளுக்கு நிதி எதுவும் ஒதுக்காமல் புறக்கணிக்கிறது.
கடந்த சில ஆண்டுகளாக இந்துக்களின் கோயில்கள் இடிக்கப்பட்டு வருகின்றன. போக்குவரத்திற்கு இடையூறாக இருக்கிறது. அனுமதி பெறாத கட்டடங்கள் என்று சொல்லி இந்து கோயில்களை குறி வைத்து இடித்து வருகிறது மலேசிய அரசு. புதிதாக சாலை அமைக்கும்போது மசூதி இருந்தால் சாலையின் பாதையையே மாற்றி வளைவாக போடுகிறார்கள். இந்து கோயில்கள் வந்தால் மட்டும் இடித்து விடுகிறார்கள். இதுவரை சிறிதும் பெரிதுமாக சுமார் 7,000 கோயில்கள் இடிக்கப்பட்டுள்ளன. ஆப்பில், சோனி போன்ற பல பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் மலேசியாவில் கால் பதித்துள்ளன. ஆனால் இந்துக்கள் மட்டும் கூலி வேலை செய்து பிழைப்பு நடத்தும் துர்பாக்கிய நிலை இன்னமும் உள்ளது.
மலேசிய இந்துக்களின் இன்றைய அவலநிலைக்கு பிரிட்டிஷ் அரசு தான் காரணம். அதனால் ரூ 14 லட்சம் கோடி நஷ்ட கேட்டு பிரிட்டிஷ் அரசு மீது வழக்கு தொடர்ந்துள்ளோம். இந்துக்களின் உரிமைகளை மீட்டுத்தர வேண்டியது பிரிட்டிஷ் அரசின் கடமை. அதனால்தான் நவம்பர் 25-ம் தேதி பிரிட்டிஷ் அரசை எதிர்த்து போராட்டம் நடத்தினோம். இது 20 லட்சம் இந்துக்களின் வாழ்க்கை பிரச்சினை. இந்துக்கள் சிந்திய வியர்வையும் ரத்தமும்தான் மலேசியாவை இந்த அளவுக்கு முன்னேற்றி இருக்கிறது. இந்துக்களை இனியும் மலேசிய அரசு புறக்கணிக்க முடியாது.
(இராம.கோபாலன் உடனான சந்திப்பிற்கு பிறகு நானும் இராம.கோபாலனின் உதவியாளர் இராம.ரவிக்குமாரும் அவர் தங்கியிருந்த ஹோட்டல் அறையில் விட்டுவிட்டு திரும்பினோம்.)
இராம.கோபாலன் - வேதமூர்த்தி சந்திப்பு
4- 12- 2007 அன்று மதியம் 1 மணிக்கு சென்னை சிந்தாதிரிப்பேட்டையில் உள்ள இந்து முன்னணி அலுவலகத்தில் இந்து முன்னணி நிறுவன அமைப்பாளர் இராம.கோபாலன் அவர்களை மலேசிய இந்து உரிமை நடவடிக்கை குழு தலைவர் வேதமூர்த்தி சந்தித்தார். இந்தச் சந்திப்பு மதியம் 2.30 வரை நீடித்தது. இந்தச் சந்திப்பின்போது விஜயபாரதம் வார இதழின் ஆசிரியர் நா.சடகோபன், இந்து முன்னணி சார்பில் வெளிவரும் மாத இதழான பசுத்தாய் இதழின் ஆசிரியர் கணேசன், இராம.கோபாலனின் உதவியாளர் இராம.ரவிக்குமார் ஆகியோர் உடன் இருந்தனர். இராம.கோபாலனை சந்திக்க வருவதற்கு முன் வேதமூர்த்தி சென்னை பிரஸ் கிளப்பில் பத்திரிகையாளர்களை சந்தித்தார். அப்போது இந்து முன்னணி நிறுவன அமைப்பாளர் இராம.கோபாலன் அவர்களைச் சந்திக்க இருப்பதை பத்திரிகையாளர்க்ளிடம் சொன்னார் வேதமூர்த்தி. இராம.கோபாலனை ஏன் சந்திக்க வேண்டும்? என பல நிருபர்கள் கேள்வி எழுப்பியுள்ளனர். அதற்கு அவர் "நான் முதல்வர் கலைஞர், காங்கிரஸ், கம்யூனிஸ்டு என பல தலைவர்களைச் சந்திக்கிறேன். அதுபோல இந்துத் தலைவரான இராம.கோபாலனை சந்திக்க இருக்கிறேன்" என பதிலளித்துள்ளார்.
வேதமூர்த்திக்கு இராம.கோபாலன் பொன்னாடை போர்த்துகிறார்.
வேதமூர்த்திக்கு விஜயபாரதம் ஆசிரியர் நா.சடகோபன் பொன்னாடை போர்த்துகிறார்.
சென்னை பிரஸ் கிளப்பில் இருந்து வேதமூர்த்தியை இராம.கோபாலனின் உதவியாளர் இராம.ரவிக்குமார் தன் இரு சக்கர வாகனத்திலேயே அழைத்து வந்து விட்டார். "நான் உங்களை முதலிலேயே சந்தித்து இருக்க வேண்டும். தாமதமாக சந்திக்கிறேன்" என்று கூறியபடியே இராம.கோபாலனிடம் ஆசி பெற்றார் வேதமூர்த்தி. நீக்கள் என்னை கடைசியாக சந்திப்பதுதான் சரி என்றார் இராம.கோபாலன். செனனை லயோலா கல்லூரி எதிரே உள்ள மலேசிய தூதரகத்தின் முன்பு ஆர்ப்பாட்டம் நடத்தி கைதானததற்காக இராம.கோபாலனுக்கு நன்றி தெரிவித்தார் வேதமூர்த்தி. "மலேசிய அரசின் அடக்குமுறையை எதிர்த்து துணிவுடன் போராடும் உங்களைப் பார்த்து பெருமைப்படுகிறேன். மலேசிய அரசின் கெடுபிடிகளை மீறி நவம்பர் 25-ம் தேதி 1 லட்சம் இந்துக்கள் திரண்டிருக்கிறார்கள். உங்கள் போராட்டம் வெற்றிபெற வாழ்த்துக்கள்." என்றார் இராம.கோபாலன்.
இராம.கோபாலனுடன் உரையாடுகிறார் வேதமூர்த்தி
"மலேசிய இந்து உரிமை நடவடிக்கை குழுவில் 10 பேர்தான் இருக்கிறோம். நவம்பர் 25-ம்தேதி நாங்கள் அழைப்பு விடுத்த பேரணிக்கு 20,000 பேர்தான் வருவார்கள் என்று பார்த்தோம். ஆனால் 1 லட்சம் பேர் வந்து மலேசிய அரசுக்கு அதிச்சி அளித்துவிட்டார்கள். பேரணிக்கு யாரும் வரக்கூடாது என்பதற்காக பேருந்து உள்பட அனைத்து போக்குவரத்தையும் அரசு தடை செய்து விட்டது. இந்துக்கள் யாருக்கும் பஸ், வேன் போன்ற வாகனங்களைத் தரக்கூடாது என தனியார் வாகன உரிமையாளர்களை அரசு மிரட்டியதால் அவர்கள் வாகனங்களைத் தர மறுத்து விட்டார்கள். இதனால் பேரணி ஆரம்பமாகும் இடத்தின் அருகே உள்ள மண்டபங்கள், ஹோட்டல்களில் திருமணம் மற்றும் நிகழ்ச்சிகள் நடப்பதாக அழைப்பிதழ்கள் அச்சடித்து அதனைக் காட்டி பஸ், வேன்களைப் பிடித்து பேரணிக்கு இந்துக்கள் வந்து விட்டார்கள்.
"இதற்கு சில மாதங்களுக்கு முன்பு முஸ்லிம்கள் அல்லாத மலாய்காரர்கள் பேரணி நடத்தினார்கள். போலீசார் தண்ணீரை பீய்ச்சி அடித்ததும் அவர்கள் கலைந்துச் சென்று விட்டார்கள். ஆனால் நவம்பர் 25-ம் தேதி தண்ணீர், கண்ணீர் புகை என இடைவிடாது போலீசார் பீய்ச்சி அடித்தும் இந்துக்கள் அசராமல் இறுதிவரை போராடினார்கள்.
இதனால் ஆத்திரமடைந்த அரசு பலரை கைது செய்து வழக்கு தொடர்ந்தது. என்னையும் கைது செய்ய போலீஸ் பட்டாளத்தை நிறுத்தி வைத்திருந்தார்கள். என்னை கைது செய்தால் அதனை படம் பிடிக்க மீடியாக்காரர்கள் கேமராக்களுடன் காத்திருந்தார்கள். இந்துக்களின் உரிமைகளை நிலைநாட்டும் போராட்டத்திற்கு இந்தியாவிலும், அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து போன்ற வெளிநாடுகளிலும் ஆதரவு திரட்டுவதற்காக சிங்கப்பூர் வழியாக இந்தியா வந்துள்ளேன்" என்றார் வேதமூர்த்தி.
வேதமூர்த்தியை வாசல்வரை வந்து வழியனுப்புகிறார் இராம.கோபாலன்
4-12-2007 அன்று செய்தியாளர்கள் கூட்டத்திலும், நாங்கள் வேதமூர்த்தியுடன் இருந்த 3 மணி நேரத்தில் வந்த எல்லா தொலைபேசி அழைப்புகளிலும் "நீங்கள் ஏன் உங்கள் அமைப்புக்கு இந்து என்று பெயர் வைத்துள்ளீர்கள். தமிழர்கள் அல்லது இந்திய வம்சாவளினர் என்று பெயர் வைக்கலாமே" என எல்லோரும் சொல்லி வைத்தாற்போல கேள்வி எழுப்பினார்கள். ஒரு கட்டத்தில் என்ன எல்லோரும் இப்படி கேட்கிறார்கள் என்று சலித்துக் கொண்டார் வேதமூர்த்தி.
A little reciprocal action, Mr Mukherji?
T C A Srinivasa-Raghavan / New Delhi December 07, 2007
Other countries want our business but treat Indians badly. Our government is a mere onlooker.
In a couple of days from now, yet another Pravasi Bharatiya Divas will be held. The Ministry for Overseas Indian Affairs will have its annual chance to preen before the media. But the truth is that Indian governments simply don’t care about how foreign governments treat Indians, both abroad and, even worse, in India.
To give the latest example, the UPA government and its Communist allies have been strangely quiet about the problems that people of Indian origin are facing in Malaysia. One reason, of course, is that they are Malaysian citizens and therefore whatever the Malaysian government chooses to do with them is an “internal” affair.
But another problem is that the Indians who are protesting there have been portrayed as Hindus and not Indians. I can understand why the Malaysian government would choose to do that. But why should that matter to our secular government? No votes, is that it?
As Sunanda K Datta-Ray, the former editor of The Statesman and one of India’s most respected journalists, has written in an article in The Telegraph, “The diaspora does not begin and end with Silicon Valley millionaires. Nor should Vayalar Ravi’s only concern be V S Naipaul and Lakshmi Mittal, whose pictures adorn his ministry’s website. Indians of another class are in much greater need of his attention.”
He has put his finger on it. The main problem is that unlike Chinese Malaysians, who own 40 per cent of the traded equity, the Indians are poor. They own a mere 1.2 per cent. Mr Datta-Ray also writes that “an Indian who wants to start a business must not only engage a bumiputera partner but also fork out the latter’s 30 per cent share of equity… Indians lead the list of suicides, drug offenders and jailed criminals.”
Even when Indians are murdered and the authorities don’t bother to investigate, they keep quiet — as does the Indian government, of course. Contrast this with the sort of pressure China mounted on President Musharraf after some Chinese citizens had been killed in Pakistan by jihadists. It is widely believed that the assault on Lal Masjid came only after China had shown its fangs.
But there is another reason as well: our diplomats view the Indian living or travelling abroad as a nuisance. This is scandalous but true. There are regular reports about Indians being treated badly in practically every country you can think of. The usual response from the diplomats is “saalay gadbad karte hein, phir hamare pass aakar rotay hein”. Even if this is true, it stands to reason that it can be true only in some cases. It simply cannot be that all Indians who get treated shabbily have done some gadbad. Yet our government can’t be bothered.
Indeed, even when it comes to protecting the rights of Indians living in India when they have to deal with the consular sections of the embassies here, the experience is truly humiliating. I had occasion last year to write about the wholly racist British requirement that the citizens of some countries, India included, must get something called a direct air transit visa even if they are merely changing planes at some British airport. Barring two white countries — and they have a large number of Muslims — only coloured people are required to get this visa. The British government can go blue in its face denying this is not racist but who will believe it? Perhaps only our government.
Well, you may ask, isn’t diplomacy all about reciprocity? Sure it is. But of a peculiarly MEA kind: the person in the consular section window at the Indian embassy treats the foreigners badly. But how does this help? Indeed, as a good government servant, he even treats Indians badly. Surely, individual nastiness can’t become a substitute for government action?
The story doesn’t end with the Indians who live or travel abroad. Embassies and consular offices in India also treat Indians like dirt. Is it not amazing that even countries as insignificant as some east and southeast Asian ones, even as they are lining up to get a share of the business that India is generating, continue to think that it is perfectly all right to treat Indians shabbily from the moment they apply for a visa? It is not only the queuing in the open, the disdain of the staff etc that is shameful. The sort of intrusive questions that are asked and the documentation that is needed are also completely unwarranted.
But what is our government going to do about it? Absolutely nothing — and even the BJP was no different. It had the opportunity to set at least some of the things right but refused to. The solution lies in government level reciprocal action but there is a problem: you need courage. Remember the US requirement about having to be finger-printed? Brazil stood up to oppose it by imposing a reciprocal requirement but what did India do? Even when two of its ministers were strip-searched — yes, two and not one as everyone thinks — it did nothing.
If it can happen to ministers, what of the ordinary citizen?
http://www.business-standard.com/common/storypage.php?autono=306749&leftnm=4&subLeft=0&chkFlg
Malaysia – December 2007
Malaysia's Prague Spring?
In the past month, two massive rallies calling for political change were held in Kuala Lumpur. In any democracies, this would be quite normal but in Malaysia, rallies are the purview of the ruling National Front (BN), carefully staged to show support to the government or the ruling UMNO (United Malays National Organisation) party. The police often deny a permit for opposition parties to hold outdoor demonstrations or rallies. These two rallies were different; they were organised by NGOs, albeit with support from opposition parties.
The first rally, on 10 November, was organised by BERSIH (Malay for clean), a coalition of NGOs and opposition parties calling for "clean" elections. Under the existing electoral system, through indirect control of the Electoral Commission, ethnic mobilisation, money politics, manipulation of the electoral roll, gerrymandering, postal votes, double voting, mass media control and others, the BN has won every election since independence. The standing joke in Malaysia is that BN wins the election before the first vote is cast, the only question is the margin of victory. BERSIH wants electoral reform in all the areas mentioned above. To the surprise of many, more than 40,000 BERSIH supporters in yellow t-shirts came out despite public warnings from the Prime Minister and the Police that the rally was illegal and those who take part will be arrested. The police attempted to lock-down downtown KL but failed. In some areas, the police used tear gas and water cannons laced with chemicals to clear the streets. Anwar Ibrahim, Lim Kit Siang and Hadi Haji Awang, leaders of the three main opposition parties - National Justice Party (PKR) , Democratic Action Party (DAP) and Parti Islam (PAS) respectively - managed to evade the police and lead thousands to hand over the BERSIH memorandum on electoral reform to a representative of the royal palace.
The massive number of people must have spooked the government. Mainstream newspapers were told to downplay the story despite the fact that this was the biggest rally in the country since 1988 when thousands rallied in support of Anwar Ibrahim, who has just been sacked as deputy prime minister. Newspaper instead ran stories about the traffic problems created by the rally and how street demonstrations were not part of "our culture".
The ability of BERSIH to organise such a huge rally despite strong police action and public warnings from the Prime Minster himself personally must have impressed another group of disenfranchised Malaysians - the Indian community. It was the Indian community who organised the second rally to challenge the government two weeks later on 25 November.
In recent years, the Indian community, comprising not more than 7 per cent of the population, have faced under-development. Being a small minority with no real political bargaining power in the BN coalition, the Indian community have been left adrift in the past three decades. Today, they have the lowest educational attainment levels among the three major ethnic groups and a large number of them have turned to urban 'gangsterism' as a means of survival. There is little the Indian politicians in the BN can do given that the official policy is to favour bumiputera in all social, educational and economic spheres. The Chinese, being much larger numerically as a group and with a large business class, were able to mitigate the racial discriminatory bumiputera policies. Most of the Indians come from the plantations with little capital and poor education. The community's small group of professionals are unwilling or unable to help their brethren in the plantations to move up socially.
The current crisis was sparked off by religious disputes in the past few years. For some time now, the authorities have been removing hundreds of makeshift Indian temples, often build on state land. This can often create a religious/racial dispute as the local authorities tend to be Malay-Muslim employees of local councils, often backed up by the police. The police are also predominately Malay-Muslims. Many Hindu sees the destruction of their temples as the state favouring Islam over their religion. The state, on the other hand, sees the removal of these temples as simply a legal matter and, very often, offers the devotees an alternative site to build a replacement temple.
Last December, M Moorthy, an Indian Malaysian, passed away. Moorthy was a household name in the Hindu community because he was the first Malaysian to scale Mount Everest. When his family wanted to give him a Hindu burial, officials from the Federal Territory Islamic Affairs Department (FTIAC) intervened and said Moorthy had converted to Islam and must be given an Islamic burial. Moorthy's wife, S Kaliammal, disputed the conversion but could not do anything as the FTIAC went to the Syariah Hight Court to get a court order to remove the body for burial. For many Hindus, this was the last straw. They saw the state not only disrespecting their dead but also actively destroying their temples and religious symbols. To add insult to injury they saw that the Indian politicians in the BN, principally the Malaysian Indian Congress (MIC), were powerless to stop the process. In fact the MIC was forced to defend the state's actions in destroying the "illegal" temples.
The unhappiness lead to the formation of Hindu Rights Action Force (Hindraf) by three Indian lawyers. They began producing videos showing the destruction of Hindu temples and held ceremahs (talks) in Indian community halls throughout the peninsula. Two months ago, they filed a US$4 trillion lawsuit in the UK against the British government for bringing Indians to Malaysia as indentured labourers and "exploiting" them during the colonial era. Furthermore, the suit sought a declaration that the rights of the Indian community were ignored when Malayan independence was granted in 1957, resulting in discrimination and marginalisation to this day. They want Britain to pay US$2 million for every Indian currently residing in Malaysia for their pain and suffering. Although not said, the suit is actually to draw attention to the controversial NEP bumiputera affirmative policy in Malaysia. The lawsuit has no legal chance to succeed but it will draw support and attention from Hindu groups all around the world and highlight the racial discrimination faced by the Hindus in Malaysia.
To highlight the suit in Malaysia, Hindraf announced that it would organise a rally on 25 November to deliver a petition to the British High Commission in Jalan Amapng. The petition seeks the intervention of Queen Elizabeth II to help in the lawsuit. From the start it was clear that the rally was not really about the petition given that 25 was a Sunday and the High Commission is closed on Sundays. It was all about a public rally to show the Indian community's unhappiness with the Malay-dominated government.
This time the police took pre-emptive action. After another round of public warnings by the Prime Minster, the deputy Prime Minister and the leader of the MIC, the police arrested the leaders of Hindraf 48 hours before the rally and charged them for sedition. The police also shut down all the roads leading to the High Commission. Despite that, more than 10,000 people, mostly Indians, showed up to support Hindraf. After several hours of standoff, the police began to use water cannons and tear gas. This time the rally attracted even more attention as the melee happened right in front of the Petronas Twin Towers, Malaysia's iconic symbol. The running battle between the police and the protestors lasted about five hours.
In both these rallies, the key ingredient for their success in mobilising a large number of people was technology - SMS and the internet. SMS and the internet were used extensively to mobilise the people and provide an alternative viewpoint to officialdom. It allowed the organisers to effectively bypass the mainstream media and connect with the individual who are unhappy with the government and its policies.
Far more disturbing are credible reports by members of the Bar Council that police have used excessive force in both rallies. Eyewitness suggests that if the rallies were allowed, it would have been peaceful. The actions of the police reinforced the popular view that the police, like other institutions of the state, is not neutral. They appear to be serving the people in power.
At the end of the day, the demonstrations highlight the increasing unhappiness with the "soft" authoritarian style of government and the bumiputera policy. The government can no longer stop open discussions of "sensitive" topics no matter how hard they clamp down.
WATCHPOINT: Are we seeing a Prague Spring in Malaysia, ie, political openness before a massive crackdown? A decade ago, street protests were effectively stopped by Mahathir using selected arrests of key opposition leaders under the Internal Security Act (ISA) and the shutting down of newspapers deemed to be unfriendly. This time around, the use of ISA will keep opposition leaders inside but it will not stop the flow of opposition news to Malaysians and the outside world. Far more important, these rallies may serve as the catalyst for widespread demonstrations throughout the country, causing the government to either delay the widely-expected general elections or, hold a snap election before any more big demonstrations are held.
James Chin
Swinburne University of Technology
Malaysia Campus
http://www.aseanfocus.com/asiananalysis/article.cfm?articleID=1080
Call to ban Hindraf
Kuala Lumpur: The Malaysian Organisation in Defence of Islam (Pembela) Thursday urged the government to ban the Hindu Rights Action Force (Hindraf).
It also called for legal action to be taken on Hindraf leaders to avert racial sentiments. The government also should not entertain any demand by Hindraf for a negotiation or discussion, said Pembela representative Zainur Zakaria who called for immediate action to be taken before the situation worsened.
Speaking in a press conference here, he said actions by Hindraf, and especially their leaders, were of grave concerns.
"Their actions and threat to resort to armed revolt are not only seditious but can be regarded as acts of treason," he said.
"Hindraf now seeks to use these malicious and baseless allegations to garner international support for their cause and have despatched one P. Warya Moorty to undertake this campaign," he said.
Zainur said Pembela was also worried with statements by several organisations in support of a threat by Hindraf that the Indian community might have to use arms to defend their rights if it did not get government attention. "Pembela considers such statements as irresponsible, more so coming from organisations that demand others to act within the ambit of the law," he said.
On a letter said to have been sent by Hindraf lawyers to the British government calling for the Malaysian government to be brought before an international criminal court on charges of ethnic cleansing of Indians, Zainur said Pembela was of the view that all the allegations were baseless and would only create anger among the Malays and Indians as well as the Muslims in the country.
Pembela is an umbrella body of 80 Islamic non-governmental organisations including the Malaysian Muslim Youth Front and Malaysian Syariah Lawyers Association.- Bernama
http://www.dailyexpress.com.my/news.cfm?NewsID=54478
Dec. 7, 2007 (The Hindu)
Malaysian Minister claims 'some' Indian group behind protests
Kuala Lumpur (PTI): Rejecting claims that ethnic Indians are being marginalised, a Malaysian Minister on Friday alleged that "some" organisation from India and local opposition parties here were behind the high-profile protests launched by the community in this Muslim-dominated nation.
"Someone is behind them from India... some organisation... to create civil disobedience. They have their own objective and they succeeded in their first attempt when Hindraf (Hindu Rights Action Force, a non-governmental Organisation) called for the demonstration in November," Samy Vellu, the Indian-origin Minister for Works, told PTI.
Vellu, however, refused to elaborate or name the organisation but alleged that the demonstrators were lured by money.
He also charged that the Hindraf was supported by the opposition, including former deputy Premier Anwar Ibrahim, and noted that another opposition group DAP had supported the outfit on the first day of the demonstration.
A police crackdown on a protest here Hindraf on November 25 against alleged discrimination face by the community in Malaysia, had sparked an uproar with India summoning the Malaysian envoy.
The minister dismissed allegations by the Hindraf that ethnic Indians were being discriminated against and said those without jobs were "either choosy or lazy". He claimed the outfit had sullied the image of Hindus in the country.
"Discrimination is used to discredit any person or a government. There has been no discrimination," he said.
On the state of Indians in Malaysia, Vellu, also the President of Malaysia Indian Congress (MIC) which is part of the ruling coalition, noted "I will not say they are 100 per cent on top, but then no one is."
Indians form 7.8 per cent of Malaysia's multi-ethnic population of 27 million people. The rate of unemployment among Indians was 3.1 per cent. "This is not because they don't get a job but because some are choosy and some are lazy. There are 847,900 Indians in the work force," Vellu said.
He said the average income per annum for Indians was 3,215 ringgit (Rs 38,101) while the national figure was 3,022 ringgit (Rs 35,807).
Employment in civil service is 5.12 per cent and according to the Ninth Malaysia development Plan, the Indian representation in Civil Service was much lower compared to the Indian population ratio. The report said the government wanted to encourage more Malaysian Indians to apply.
Since a majority of the Indians in Malaysia are Tamils, there are a total of 522 Tamil schools across the country.
The minister dismissed allegations that large numbers of Hindu temples were being indiscriminately demolished. "There were 17760 temples in 1980 and today there are more than 20,000 temples in the country," he said.
He said Hindus, who wanted to build temples, had to seek approval. Earlier, when the Indians had arrived in this country 200 years ago, they built temples wherever they worked or lived.
Some of the temples today stand in private properties.
"The builders today had to follow local government laws he said," adding that about 150 small illegally-built temples had been pulled down. He added that land was also allocated to relocate the temples.
Vellu said the demonstration, which had been banned by the Government, and its organisers had a "political motive."
"They (Hindraf) have created a very bad name for the Hindus in this country," he said.
Asked why thousands of people had participated in the demonstration to protest against alleged marginalisation of Indians here, the minister said "if one million dollars per head is promised, it is easy to get a crowd."
He said the population was not stimulated and it was only a group of people. "There are seven lawyers, they are the organisation, they think they are the government," he said, apparently referring to the Hindraf.
He was confident that the demonstration would have no impact on the elections, to be held soon in this country. "We will stimulate our machinery and tell the truth.
There should be no misunderstanding among the races here," he said, adding "our strength is our unity."
The Malaysian Indian Congress party has 640,000 members. The total number of Indians eligible to vote are 820,000.
Hindraf has filed a suit against Britain, holding it responsible for their current woes as the country had brought their ancestors to work as indentured labourers to the then Malaya 200 years ago.
http://www.hindu.com/thehindu/holnus/000200712071656.htm
Friday December 7, 2007
Khairy: Government must not meet Hindraf
KUALA LUMPUR: Umno Youth deputy head Khairy Jamaluddin said the Government should not dignify the Hindu Rights Action Force (Hindraf) by agreeing to meet its members.
Speaking at a forum on “Political Stability and Good Governance: Prerequisites to Nation Building,” he described Hindraf’s so-called memorandum as a complete lie.
He also said that the claim which alleged that the Government had practised ethnic cleansing five years ago at Kampung Medan near here was ridiculous.
Khairy said one should only associate ethnic cleansing with what had happened in the former Yugoslavia but certainly not in Malaysia.
Hitting out at Hindraf claims, he asked: “Are you seriously saying that the Government practises Islamic extremism in destroying Hindu places of worship? Are you kidding me?”
He admitted that the Government had not done enough for the Indians in the country but he was quick to add that the Government had also not done enough for the Malays and Chinese in the country.
“No government in the world is perfect but this Government has delivered a lot in the past 50 years,” he said.
Khairy did stress that the root of ethnic tensions must be addressed quickly.
“If we don’t do that, we are really in trouble in terms of nation building,” he said. – Bernama
http://thestar.com.my/news/story.asp?file=/2007/12/7/nation/19695517&sec=nation
December 07, 2007 19:45 PM
31 Hindraf Supporters Apply To Set Aside Denial Of Bail
SHAH ALAM, Dec 7 (Bernama) -- Thirty-one people believed to supporters of the unregistered Hindu Rights Action Force (Hindraf) today applied to revise and set aside yesterday's Sessions Court denial of bail to them over charges of causing mischief, attempted murder and illegal assembly in front of the Sri Subramaniar Temple in Batu Caves on Nov 25.
The notice was filed through Messrs G.K. Ganesan Saiful & Rokiah at the office of the Deputy Registrar of the High Court here.
They claimed in the application, among other things, that the judge, Azimah Omar, had failed to give due consideration to the individual as well as general condition of the accused.
They also claimed that the judge had also not taken into account whether all the accused were present or absent at the material time at the assembly.
The applicants are seeking to be given bail.
Yesterday, judge Azimah denied them bail, one of the reasons she cited being that the offences of causing mischief and attempted murder were non-bailable and that she had to consider also the character and standing of the accused and the danger of the accused repeating the offences.
-- BERNAMA
http://www.bernama.com.my/bernama/state_news/news.php?id=301003&cat=ct
Symposium held on Dec. 6, 2007 in New Delhi, “An assessment of the human rights of the people of Indian origin in Malaysia” under the auspices of the Federation of Human Rights Organizations of India
BANNER OF THE SYMPOSIUM
MR. M.N.KRISHNAMANI SR. ADVOCATE, PRESIDENT DELHI TAMIL SANGAM ADDRESSING THE GATHERING
MR. SHIVE KHERA ADDRESSING THE GATHERING
MR. WAITHAMOORTI ALONG WITH MR RAJESH GOGNA
MR. WAYTHAMOORTHY ADDRESSING THE GATHERING OF HUMAN RIGHTS ACTIVISTS. ON THE DIAS LEFT TO RIGHT-RAJESH GOGNA ,M.N.KRISHNAMANI,WAITHAMOORTH MR. SHIV KHERA
PICTURES OF THE PARTICIPANTS
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment